Het dak op!

Het was al heel lang een grote wens: een groen dak, met sedum plantjes. Sterker nog, we hadden destijds het dak van de aanbouw speciaal voor dat doel laten verstevigen. Het is goed voor de bijtjes en de biodiversiteit, draagt bij aan waterberging in natte tijden en – dat hoop ik echt! – zorgt ervoor dat ’s zomers de temperatuur in huis 4 tot 6 graden lager wordt. Gezien de ervaringen van vorig jaar, toen we op mijn verjaardag de 30 graden binnen aantikten, zou dat heel welkom zijn!

Na ons goed geïnformeerd te hebben op talloze websites, een paar keer het dak opgemeten te hebben (we raakten steeds het blaadje met de getallen kwijt) en tevergeefs op een subsidieregeling van de gemeente te hebben gewacht, hakten we afgelopen maandag eindelijk de knoop door en bestelden 38m2 groen dak. Op donderdag stond inderdaad een enorme vrachtwagen voor de deur, met twee pallets aan materialen: drainagemat, substraatmat, mest en uiteraard de sedummatten zelf.  Het riep meteen herinneringen op aan de verbouwingstijd, een mix van nostalgie en vlekken in je nek …

Gewichtig

Roger ging meteen voortvarend aan de slag – hier had hij zich al heel lang op verheugd. Al snel had hij de inhoud van pallet één, de drainagemat en de substraatmat, op het dak getild en kon het grote puzzelen beginnen: hoe alles het beste te leggen? Gelukkig had hij de slag direct te pakken en twee uurtjes later was het dak klaar voor de planten.

Voor stap twee – de sedumrollen en grind voor langs de rand – had hij gelukkig versterking. In plaats van gewichten in de sportschool kon Max nu samen met z’n vader matten en emmers grind het dak op hijsen. Daar had je ook echt spierballen voor nodig: een sedummat weegt 16 kilo en er moesten vijftig (!) op het dak worden getild. Plus enkele honderden kilo’s grind …  Daarom hield ik het bij aanmoediging en de catering – dat moest tenslotte ook gebeuren.

Aan het einde van de dag zag Roger zwart van de aarde en had Max lichte spierpijn in zijn rug maar lag het dak er ook wel prachtig groen bij. Het is een plaatje geworden. Nu is het een kwestie van af en toe sproeien zodat de plantjes een goede start kunnen maken en de matten niet uitdrogen. Laat de zomer – en de bijtjes – maar komen!