Maand: januari 2016

Leve de hypotheek!

Stukken binnen: check! Afspraak voor overdracht: check! Morgen is het zover: dan kunnen we eindelijk aan de slag en kan het grote sloopwerk beginnen. De huidige schuur/garage maakt plaats voor de aanbouw, de zolder wordt gestript en geïsoleerd. De koevoet en kruiwagen staan al klaar, evenals de oude koffiezetter en de tuinstoelen.

Vanaf morgen is het ook zaak om alle bonnen te bewaren, om later te kunnen indienen bij voor het bouwdepot dat vanaf morgen klaar staat bij de notaris. Elke euro moet namelijk verantwoord worden. Vooraf moesten we de bouwplannen en het bijbehorende budget indienen, voor een taxatie-op-papier van de woning na verbouwing. De bank financiert namelijk de verwachte overwaarde uit onze huidige woning voor. Aanvankelijk leverden we braaf een budget in met 10 procent ‘onvoorzien’, om tegenvallers op te vangen. Maar zo werkt het niet, als je van een bank een hypotheek wilt hebben. Je moet voor het hele bedrag een doel aangegeven en dat mag niet ‘opvangen mogelijke tegenvallers zijn’. Dus leverden we braaf een budget in waarin alle posten 10 procent duurder uitvielen. En dat was prima.

Niet alleen moet iedere euro worden verantwoord – de pot moet het liefst ook op. “Wat gebeurt er als we onder budget uitkomen?” vroegen we gekscherend aan de hypotheekadviseur. “Dan moet het huis na verbouwing nogmaals getaxeerd worden”, antwoordde hij serieus. Het voelde een beetje alsof je je huiswerk moet inleveren om na te laten kijken: heb je wel alles gedaan wat je volgens je agenda moest doen?! Roger’s nekharen stonden dan ook meteen overeind en ik zag dat de stoom nog net niet uit zijn oren kwam. Gelukkig zat ik tussen hem en de deur in; hij kon niet boos wegbenen. Adem in, adem uit – zo bouwen banken nu eenmaal nog meer zekerheid voor zichzelf in, nadat je al je hele financiële leven hebt gekopieerd, gescand en ingeleverd voor de hypotheekaanvraag.

We hebben een weekend samen gemopperd op die verfoeide bank. Vervolgens werden we opstandig en dachten we koortsachtig na of we de verbouwing niet op een andere manier konden financieren. Tot slot volgde de berusting: it’s their way or the highway. Het leek wel een rouwproces: je financiële bewegingsvrijheid is tijdens de verbouwing (tijdelijk) dood; leve de hypotheek!

Energieneutraal

Voor ons stond het vrijwel meteen vast: we gaan dit huisje niet slopen, maar verbouwen. Nieuw leven inblazen, waar het kan zo duurzaam mogelijk. Dat geldt ook voor de energievoorziening.

Dankzij de ligging van het huisje op het zuidoosten hebben we vrijwel de hele dag zon in de tuin en op het huis. Ideaal dus voor zonnepanelen en zonnecollectoren. Die kunnen op zonnige dagen de energie leveren voor de vloerverwarming en het warm water.

Ook willen we een pelletkachel installeren om de boel in de winter warm te houden, met een mooi vlammenspel als bijkomende bonus. Een pelletkachel lijkt op een houtkachel maar in plaats van blokken houten verbrandt hij kleine, samengeperste houtkorrels. De verbranding is daardoor efficiënter. Bovendien gaat alles automatisch: je gooit de pellets in een reservoir en de kachel vult zichzelf bij wanneer het nodig is. De temperatuur is ook beter te regelen – bij duurdere modellen zelfs via een app! Dat spreekt gadget man Roger uiteraard heel erg aan.

Met het huidige energielabel van het huis (G) is een goed plan voor isolatie ook geen overbodige luxe. Dak, zijmuren en gevel zullen van een ‘jas’ worden voorzien. De vraag is alleen nog: aan de binnen- of de buitenkant? Of misschien een combinatie van beide … We zijn er nog niet uit.

Wat we wel al weten, is dat duurzaam verbouwen niet goedkoop is. Als we de kosten van alle maatregelen bij elkaar optellen, loopt alleen al dit wensenlijstje aardig in de papieren. Maar als we alles kunnen realiseren, hebben we wel een nagenoeg energieneutrale woning. Het is dus een investering in de toekomst.

 

 

 

 

Verkocht!

Vrijstaand wonen op een mooie kavel, een moestuin, misschien zelfs een paar kippen … Het was lang onze droom en binnenkort wordt het werkelijkheid: op 1 februari worden we de trotse eigenaren van Bovenweg 171 in Sint Pancras.

Een ‘charmante’ woning, volgens de makelaar. Met ‘verrassende ruimtes’ maar ‘wel gedateerd’. We wisten: dat is makelaarstaal voor ‘trek je bankrekening leeg want je moet veel opknappen’. Maar eenmaal binnen vonden we dat ineens niet meer zo erg. Dit huisje voelde zelfs met het jaren zeventig interieur en de eikenhouten meubels als thuis. Wij waren verkocht.